Για την “συμμετοχή” της εκκλησίας στην επανάσταση του 21 πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη προσοχή, αν θέλουμε να υπηρετούμε την αλήθεια και τον Ορθολογισμό.
Εκτός του αφορισμού της επανάστασης από 20 πατριάρχες και επισκόπους, “παρεπιδημούντες” στην Κων/πολη, (τόσοι υπέγραψαν το αφοριστήριο και μάλιστα πάνω στην “αγία τράπεζα”, υπάρχουν και οι διώξεις από την επίσημη εκκλησία εκείνων των λίγων κληρικών που σαν άτομα και όχι σαν κληρικοί πήραν τα όπλα, πχ. Παπαφλέσσας (χωρις μάλιστα καμιά αποκατάστασή τους), η προτροπή του πατριαρχείου προς τους κληρικούς να καταδίδουν τους επαναστάτες, η προτροπή του Κοσμά του Αιτωλού προς τους ραγιάδες να μαζέψουν όσα όπλα είχαν και να τα παραδώσουν στην οθωμανική εξουσία, η προδοσία των Σουλιωτών από μητροπολίτη.
Πως βρέθηκε η τόσο περιουσία που έχει η εκκλησία αμέσως μετά την απελευθέρωση , αν η δράση της ήταν εθνική; Βλάκες στελέχωναν την Οθωμανική εξουσία;
Με έκπληξη διαβάζουμε στο βιβλίο του κληρικού Φιλόθεου Φάρου «Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΩΣ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΚΑΙ ΩΣ ΣΩΤΗΡΙΑ» (2003 εκδόσεις Αρμός), τα εξής: «Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, τον οποίο αποφασίσαμε να αποκαλούμε εθναπόστολο, πιστός στη διδασκαλία του Χριστού, έλεγε: «Ένα πράγμα σας συμβουλεύω Χριστιανοί μου: Αν θέλετε να μαζώξετε όλοι σας τα άρματα, να τα δώσετε εις τους ζαπιτάδες και να τους ειπήτε: Δεν είναι εδικά μας. Εμάς ο Χριστός μας τον σταυρό μας εχάρισεν να έχωμεν και όχι άρματα» σελ. 58, καθώς και το «..ή τους μητροπολίτες Άρτης, Γρεβενών και Ιωαννίνων την εποχή του Αλή Πασά, για τους οποίους αναφέρεται στην Ελληνική Νομαρχία ότι ήταν «οι πρώτοι προδόται του τυράννου, καθώς όλοι το γνωρίζουσι… Ο Άρτης ηπάτησεν και επρόδωσεν τους ήρωας Σουλιώτας».
«..Ότι όλους αυτούς τους έκαναν επισκόπους τα αφεντικά τους, χρησιμοποιώντας τα πιο βρώμικα και τα πιο σατανικά μέσα και όχι το Άγιο Πνεύμα, δεν πιστεύω κανείς να το αμφισβητήση.» σελ. 162.
Δεν τα γνωρίζουμε όμως, γιατί απλώς το σχολείο δεν διδάσκει στο μάθημα της Ιστορίας, ότι απαξιώνει την εικόνα των κληρικών και της εκκλησίας, αλλά και ούτε τα τμήματα Ιστορίας των Ελληνικών Πανεπιστημίων δεν τα διδάσκουν, λόγω της μέχρι τώρα δεσπόζουσας θέσης της εκκλησίας που κατέχει στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας με την ταύτιση κράτους-εκκλησίας.
Ο Π.Π. Γερμανός στα απομνημονεύματα του, λέξη δεν λέει για Λαύρα κλπ, ενώ αντίθετα λέει ότι πρέπει να συστήσουν μυστικό σύνδεσμο κληρικών για την αναστύλωση του κύρους της εκκλησίας που προκάλεσε η φιλοοθωμανική στάση της εκκλησίας. Επίσης η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, βραβευμένη από Ακαδημία Αθηνών, τόμος ΙΒ΄σ.83 βεβαιώνει για το αντίθετο: “Η ιστορική αλήθεια απέχει πολύ από τον θρύλο. Ούτε στις 25 Μαρτίου αλλά και ούτε και στις 21 που έγινε η πρώτη πολεμική επιχείρηση βρισκόταν κανείς στην Αγία Λαύρα. …Σ’ εκείνον όμως που κατ’ εξοχήν οφείλεται ο θρύλος της Αγίας Λαύρας είναι ο Γάλλος Ιστορικός Πουκερβίλ, που έγραψε το 1824 την Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Εκεί περιγράφει με φανταστικές τελείως λεπτομέρειες τη δοξολογία που έγινε στην Αγία Λαύρα, τον λόγο που εκφώνησε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, την ορκωμοσία των παλικαριών κλπ.. “».
Υπάρχει και το βιβλίο του καλόγερου Παπουλάκου το 1827, δηλαδή μετά την επικράτηση της επανάστασης, που “αποδείκνυε” ότι η επανάσταση ήταν έργο του διαβόλου. Υπάρχει και σήμερα ανάλογη στάση κληρικών όπως του Βαρθολομαίου που στον ενθρονιστήριο λόγο του είπε ότι “το 21 κάποιοι ξεβράκωτοι χάλασαν της καλές σχέσεις των δυο λαών”.
Υπάρχει πριν μερικά χρόνια σε “συνέδριο” θεολόγων δήλωση “καθηγητή θεολογικής σχολής του ΑΠΘ”, ότι “η άλωση της πόλης δεν άρχισε το 1453, αλλά το 1821″ !!. Ο μύθος του κρυφού σχολείου (ο Αλή Πασάς τα παιδιά του τα στέλνει σε ελληνικό σχολείο (…κρυφό, στον Πόντο το φροντιστήριο της Τραπεζούντας (πανεπιστήμιο της εποχής) υπάρχει από το 1650 (…κρυφό, αλλά και η γλώσσα της διπλωματίας των Οθωμανών που ήταν η ελληνική με διπλωμάτες τους Φαναριώτες, δεν διαψεύδουν να περί κρυφού σχολιού;.
Και όλα αυτά μαζί βέβαια με πολλά άλλα γιατί σύμφωνα και με την «διαπίστωση» του “Χρυσόστομου”: «Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της Ελληνικής απέχει παιδείας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα» Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 59.31.33. Φίλοι, σχεδόν πάντα όμως “ενδέχεται και άλλως εχειν”
Οδυσσέας Επικουρίδης, Μαθηματικός
Tο είδα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου