Ο τσομπάνης, ολομόναχος πια στο μαντρί με τον σκύλο, προσπαθεί να αναγκάσει τα πρόβατα να ξαναγυρίσουν.

Print this post

Μήνες τώρα ένα αυθόρμητο κίνημα αυτο-οργάνωσης του λαού, του απλού έλληνα πολίτη, βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο μέσος έλληνας πολίτης, αηδιασμένος από τις κομματικές ηγεσίες που άλλα υπόσχονται και άλλα εφαρμόζουν όταν γίνονται κυβέρνηση, εξοργισμένος από την διαφθορά και την ατιμωρησία, δηλαδή την κατάλυση της νομιμότητας, γονατισμένος από τα άδικα βάρη που φόρτωσαν μόνο στις δικές του πλάτες, κρύβοντάς του μάλιστα και τον λογαριασμό των δανείων, απομακρύνεται ταχύτατα από τα κόμματα και τις παρατάξεις και προσπαθεί να οργανωθεί μαζί με άλλους συμπολίτες του. Και να συστήσει έμβρυα αυτόνομων αλλά κυρίως αμεσο-δημοκρατικών οργανώσεων.

     

Μια τέτοια αυτο-οργάνωση του λαού μακριά από τα κόμματα, και μάλιστα με τέτοιες διαδικασίες άμεσης, δηλαδή αυθεντικής δημοκρατίας, απειλεί ευθέως την εξουσία των ηγεσιών του κομμάτων και του συνόλου του συστήματος εξουσίας στην χώρα μας. Και δίνει και πολύ κακό παράδειγμα και στους λαούς άλλων χωρών που μας παρακολουθούν. Μας παρακολουθούν, να ‘σαστε σίγουροι. Εδώ κοιτάνε. Το κοπάδι φεύγει λοιπόν από το μαντρί και ο τσομπάνης μένει με την γκλίτσα και τον σκύλο μόνος του.

Τον χρόνο που μας πέρασε είχαμε διάφορες τέτοιες προσπάθειες αυτο-οργάνωσης όπως το GetGreeceBack, την Ελεύθερη Κυριακή (σχετικά πρόσφατα), τον Συντονιστή και φυσικά το Δεν πληρώνω, το κίνημα των διοδίων.

Κανένα κόμμα δεν παραστάθηκε σε αυτές τις κινήσεις. Με κανέναν τρόπο. Ενώ θα μπορούσε να προσφέρει ποικίλη υποστήριξη, όπως νομική, τεχνική και οργανωτική. Οχι μόνο δεν παραστάθηκε αλλά οι κινήσεις αυτές αγνοήθηκαν παντελώς από τα κόμματα. Κι όχι μόνο τα κόμματα αλλά και τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης τήρησαν απόλυτη σιγή. Ακρα του τάφου σιωπή. Ούτε κιχ. Για τα ρίβερ πάρτυ θα λέγανε πολύ πολύ περισσότερα. Κι όχι μόνο τα ΜΜΕ. Αλλά και τα φιλικά τους ιστολόγια, που κάνουν την κάθε μικροκομματική εξέλιξη να παίρνει διαστάσεις ανάλογες με την εκστρατεία του μεγάλου Αλεξάνδρου.

Στις παρυφές βέβαια του πολιτικού συστήματος, στην περιφέρειά του, εκεί που και πάλι φτάνει το μακρύ συστημικό του χέρι, είχαμε και ορισμένες προσπάθειες απαξίωσης αυτών των προσπαθειών.

Γενικά η αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ δηλαδή, στις λαϊκές προσπάθειες αυτο-οργάνωσης μακριά από κόμματα, κυμάνθηκε από την αγνόηση και την αδιαφορία ως την απαξίωση.

Μέχρι πρόσφατα. Οταν το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ των διοδίων άρχισε να γνωρίζει μια εξάπλωση που δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί εύκολα. Κι έτσι τώρα άρχισε να διαφαίνεται μια αλλαγή αντιμετώπισης και πολιτικής από το σύστημα απέναντι σε αυτές τις κινήσεις.

Κι όχι φυσικά πως ο κίνδυνος για το σύστημα έγινε συστημικός. Διότι κανένα από αυτά τα κινήματα δεν έβαλε στόχους, από όσο ξέρω τουλάχιστον, αλλαγής του πολιτεύματος στην βάση της υιοθέτησης δημοκρατικών διαδικασιών και μεθόδων όπως είναι η κλήρωση και η λογοδοσία. Οι στόχοι των μέχρι τώρα κινήσεων είναι εστιασμένοι σε συγκεκριμένα ζητήματα. Την ακύρωση του Μνημονίου, το άδικο των διοδίων. Κι όμως το ένστικτο αυτοσυντήρησης του συστήματος το κάνει αισθάνεται τον κίνδυνο που διατρέχει από τέτοιες κινήσεις και πλέον έχει αρχίσει και αντιδρά. Οι ηγεσίες του συστήματος φοβήθηκαν ότι χάνεται ο έλεγχος.

Πρώτη αντίδραση λοιπόν του συστήματος, πριν 3) τσακίσει αυτές τις κινήσεις και 2) τις προβοκάρει, θα είναι η προσπάθειά του να τις καπελώσει. Ω, ναι. Να τις οικειοποιηθεί. Να τις σφετερισθεί. Να τις εμφανίσει ως δικές του. Είναι τόσο παλιές οι προθέσεις, οι σχεδιασμοί, οι μέθοδοι και οι πρακτικές, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κρυφτούν. Αρχαίες συνταγές.

Το ΚΚΕ για παράδειγμα, ενώ αρχικά εναντιώθηκε με το κίνημα των διοδίων, τις μέρες αυτές, μέσω του ΠΑΜΕ, σήκωσε και αυτό τις μπάρες. Και τις επόμενες μέρες μην παραξενευτεί κανείς αν δει και συνδικαλιστές από άλλους χώρους όπως της ΝΔ και του ΠαΣοΚ να “κάθονται κάτω από την μπάρα”. Παρά την μέχρι τώρα αγνόηση του “φαινομένου” Κίνημα των διοδίων που έκλεισε πάνω από ένα χρόνο ύπαρξης. Τώρα που το κίνημα αυτό αποκτά βαρύτητα θα κάνουν το παν για να το αλώσουν και να το ελέγξουν. Διότι κινδυνεύουν πολλαπλώς.

Ματαιοπονία. Ο σπόρος έπεσε.

Πηγή : Θραξ Αναρμόδιος

 ΥΓ. Οποιος δεν καταλαβαίνει τι είναι σύστημα (ακόμη) δεν θα καταλάβει ποτέ και παρακαλείται να πάει αλλού να το μάθει. Ας μην τον ταλαιπωρούμε κι ας μην μας ταλαιπωρεί.