Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011
Ημέρα της Παιδείας
Θεσσαλονίκη: Πολυχώρος ΕΡΜΟΥ (Ερμού 11 & Ι. Δραγούμη), ώρα 11:30 π.μ.
Λάρισα: Ξενοδοχείο Γκραντ Οτέλ (Πλατεία Ταχυδρομείου), ώρα 19:00
Τιμούμε την ελληνική Παιδεία και τα ελληνικά Γράμματαστο πρόσωπο της Υπατίας της Αλεξανδρινής
To 1842 η ελληνική πολιτεία καθιέρωσε την 30η Ιανουαρίου ως ημέρα αφιερωμένη στην ελληνική Παιδεία και στα ελληνικά Γράμματα.Η ελληνική παιδεία και τα ελληνικά γράμματα αποτελούν την πεμπτουσία του αγώνα που καταβάλλει ο ελληνοπρεπής χώρος εδώ και πάνω από μια 15ετία. Η ελληνική παιδεία και τα ελληνικά γράμματα αποτελούσαν την πεμπτουσία του αγώνα που κατέβαλλαν ογκόλιθοι του πνεύματος όπως ο Πλήθων, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Θεόφιλος Καϊρης, ο Άγγελος Σικελιανός, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Κορνήλιος Καστοριάδης...
Συμβάλλουμε αποφασιστικά στις εκδηλώσεις της 30ης Ιανουαρίου τιμώντας τα ελληνικά Γράμματα και την ελληνική Παιδεία στο κατ' εξοχήν πρόσωπο που θα μπορούσε, στη διαχρονική πορεία της Ιστορίας, να εκπροσωπήσει συμβολικά τα μεγέθη αυτά. Στο πρόσωπο της Υπατίας, της Αλεξανδρινής φιλοσόφου και επιστήμονος που τίμησε τις έννοιες αυτές με την μόρφωσή της, με το ήθος της, με τον τρόπο ζωής της. Στη γυναίκα που η αγάπη της για την ελληνική Παιδεία και τα ελληνικά Γράμματα, την οδήγησε μέχρι το τραγικό μαρτύριο και τον ακόμη μαρτυρικότερο θάνατο. Σ' έναν θάνατο που την βαρβαρότητα και τον φανατισμό με τον οποίο προήλθε, σπάνια θα συναντήσουμε σε ολόκληρη την πολιτισμένη ιστορία της ανθρωπότητας.
Οι ομιλητές στη Θεσσαλονίκη
Ξανθίππη Μπαλλή
Καθηγήτρια Β/θμιας Εκπαίδευσης, Υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Φιλοσοφίας & Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ., Συγγραφέας του βιβλίου «Εκπαιδευτική αξιοποίηση του μυθιστορήματος "Υπατία" του Δημήτρη Βαρβαρήγου».
Αθανάσιος Μερτζανίδης,
μέλος της Ομάδας Φίλων της Επικούρειας Φιλοσοφίας «Ο Κήπος της Θεσσαλονίκης». Συλλογικό δρώμενο με τη συμμετοχή των παρευρισκομένων σε Κείμενα - Επιμέλεια του Πανελληνίου, Συγγραφέα - Κοσμοερευνητή.
Μετέχει η ποιήτρια Γεωργία Αλεξίου - Γοργώ
Χαιρετίζει ο συγγραφέας και ερευνητής κ. Μιχάλης Καλόπουλος
Οι καλόγεροι
του Κωστή Παλαμά
Είμαστ' οι άνεργοι και οι άχαροι,
και της ζωής είμαστ' εμείς οι καταλαλητάδες,
για να πατάμε και να σβήνουμε είμαστε
τα ωραία και τ' αληθινά, τ' άνθια και τις λαμπάδες.
Τον ήλιο και τα ηλιόχαρα οχτρευόμαστε,
και τις αγάπες της καρδιάς και του παιδιού τα γέλια,
με νεκροσάβανο σκεπάζουμε
το Λόγο τον τετράψυχο στα γαληνά Βαγγέλια.
Είμαστ' ο κούφιος ήχος ο παράταιρος
στων κεραυνών το ταίριασμα και στων κελαϊδημάτων,
χαλάσματα και σκιάχτρα κάνουμε
τους θείους ναούς και τα λευκά κορμιά των αγαλμάτων.
Μα να ο ραγιάς τα σύντριψε τα σίδερα,
«Ζωή!» ο Τεχνίτης έκραξε, Σοφέ, αλαλάζεις «Νίκη!»
φύγαμε τότε και τρυπώσαμε
μέσ' στων ερήμων τις μονές και γίναμεν οι λύκοι.
Και τώρα κάθε που απαντήσουμε
την Υπατία την άτρομην Ιδέα την αστρομάτα,
τη σφάζουμε, τη χιλιοκομματιάζουμε,
και - ω λύσσα! - τα κομμάτια της τα ρίχνουμε στη στράτα.
Οι καλόγεροι
του Κωστή Παλαμά
Είμαστ' οι άνεργοι και οι άχαροι,
και της ζωής είμαστ' εμείς οι καταλαλητάδες,
για να πατάμε και να σβήνουμε είμαστε
τα ωραία και τ' αληθινά, τ' άνθια και τις λαμπάδες.
Τον ήλιο και τα ηλιόχαρα οχτρευόμαστε,
και τις αγάπες της καρδιάς και του παιδιού τα γέλια,
με νεκροσάβανο σκεπάζουμε
το Λόγο τον τετράψυχο στα γαληνά Βαγγέλια.
Είμαστ' ο κούφιος ήχος ο παράταιρος
στων κεραυνών το ταίριασμα και στων κελαϊδημάτων,
χαλάσματα και σκιάχτρα κάνουμε
τους θείους ναούς και τα λευκά κορμιά των αγαλμάτων.
Μα να ο ραγιάς τα σύντριψε τα σίδερα,
«Ζωή!» ο Τεχνίτης έκραξε, Σοφέ, αλαλάζεις «Νίκη!»
φύγαμε τότε και τρυπώσαμε
μέσ' στων ερήμων τις μονές και γίναμεν οι λύκοι.
Και τώρα κάθε που απαντήσουμε
την Υπατία την άτρομην Ιδέα την αστρομάτα,
τη σφάζουμε, τη χιλιοκομματιάζουμε,
και - ω λύσσα! - τα κομμάτια της τα ρίχνουμε στη στράτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου