Δυο ορφανά διχάζουν την Εκκλησία
Εγώ ο Απολλώνιος που κάνω αυστηρή κριτική στους ρασοφόρους θέλω να εκφράσω την θλίψη μου για τον Δημήτριο και να συγχαρώ τον Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτο!!Ευγε σου !!
Ένα ρεπορτάζ του Εθνικού Κήρυκα έφερε τα πάνω κάτω στην αρχιεπισκοπή Αμερικής.
Δύο δεκάχρονα αδελφάκια, δίδυμα, με αίμα και όνομα ελληνικό, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, από το Κονγκό, βιώνουν το δράμα της ζωής τους, αφού πριν από επτάμισι χρόνια έχασαν τον Έλληνα πατέρα τους, τον Στυλιανό Σπορίδη και τώρα είναι ζήτημα εβδομάδων να χάσουν και την Κονγκολέζα μητέρα τους, η οποία πάσχει από καρκίνο.
Δύο δεκάχρονα αδελφάκια, δίδυμα, με αίμα και όνομα ελληνικό, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, από το Κονγκό, βιώνουν το δράμα της ζωής τους, αφού πριν από επτάμισι χρόνια έχασαν τον Έλληνα πατέρα τους, τον Στυλιανό Σπορίδη και τώρα είναι ζήτημα εβδομάδων να χάσουν και την Κονγκολέζα μητέρα τους, η οποία πάσχει από καρκίνο.
Η επιδείνωση της υγείας της έχει προχωρήσει πολύ και ήδη δεν μπορεί να φροντίσει τα δύο δεκάχρονα παιδάκια της, όπως μάλιστα βεβαιώνει με επιστολή του ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής κ. Ιγνάτιος, προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο, ζητώντας του να ανοίξει την καρδιά του και την Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου και να τους παράσχει αγάπη και προστασία.
Τα παιδιά μάλιστα έχουν και έναν θείο, τον κ. Ιωάννη Σπορίδη, αδελφό του πατέρα τους, ο οποίος δυστυχώς, είναι συνταξιούχος και ήδη προχωρημένης ηλικίας.
Ζει στη Φιλαδέλφεια, και ο ίδιος χτύπησε την πόρτα της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου και της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, με την παράκληση να μεταφερθούν στην Ακαδημία τα ορφανά παιδάκια. Ο ίδιος όπως είπε, θα συμβάλει όσο μπορεί και όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του.
Στις 21 Δεκεμβρίου 2009, έρχεται η τελική αρνητική απάντηση από τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο.
Ανάμεσα στα άλλα, ο Αρχιεπίσκοπος έγραψε: «Με πολλή λύπη επληροφορήθηκα περί της δεινής θέσεως στην οποία έχουν περιέλθει τα δύο ανίψιά σας, Κωστάκης και Δημήτρης.
Η περίπτωση των παιδιών είναι όντως δύσκολη και εύχομαι ολόθερμα να εξευρεθεί λύση η οποία θα τους προσφέρει ένα ασφαλές μέλλον», ενώ τον πληροφορεί πως «το αίτημά σας αυτό προσκρούει εκτός άλλων και στο ότι τα παιδιά δεν έχουν την αμερικανική υπηκοότητα και επομένως δεν μπορούν να διαμείνουν μόνιμα στις ΗΠΑ».
Ο Αρχιεπίσκοπος κλείνει την επιστολή του γράφοντας: «Εύχομαι σε σας και την οικογένειά σας πάσαν παρά Θεού ευλογία και δύναμη. Είθε ο Κύριος, του Οποίου την Γέννηση θα εορτάσουμε σε λίγες ημέρες, να σταθεί αρωγός και συμπαραστάτης έτσι ώστε να βοηθηθούν αποτελεσματικώς τα δύο αυτά παιδιά».
Η απάντηση δημοσιεύεται στον Εθνικό Κήρυκα και τότε έρχεται μία νέα επιτολή - απάντηση αυτή την φορά στον Αρχιεπίσκοπό Αμερικής με αποστολέα τον Μητροπολίτη Ικονίου.
Ο Μητροπολίτης Ικονίου Θεόληπτος, στην επιστολή του, είναι σκληρός απέναντι στον αρχιεπίσκοπο Αμερικής. Διαβάστε ένα απόσπασμα από την επιστολή.
Επιστολή Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτου
«Μετά πολλής λύπης ανέγνωσα εις το φύλλο της εγκρίτου εφημερίδος σας «Εθνικός Κήρυξ» το άρθρο «Αρνούνται να πάρουν δύο ορφανά στην Ακαδημία» της 8ης Ιανουαρίου 2010. Ομολογώ ότι διαβάζοντας το κείμενο του κ. Θεοδώρου Καλμούκου, έφριξα, λυπήθηκα και ντράπηκα που είμαι αρχιερεύς της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Και ερωτώ:
Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ο οποίος έλαβε το γράμμα διά βοήθεια είχε την συνείδησή του ήσυχη τις εορτές της Θείας Επιφανείας και του Νέου Έτους; Μπόρεσε να εορτάσει ως αρχιερεύς τις Άγιες αυτές ημέρες άνευ συνειδησιακού προβλήματος; Πώς μπόρεσε να δώσει την απάντηση που έστειλε εις τον θείο των δύο αυτών παιδιών και μάλιστα κοροϊδεύοντας και στέλνοντας ευχάς διά εξεύρεσιν λύσεως.
Αλήθεια πού βαδίζουμε; Πού οδηγείται αυτή η ταλαίπωρος Ορθόδοξος Εκκλησία; Πού την οδηγούν οι ασυνείδητοι ποιμένες της; Πώς θέλουμε να μας πιστεύει ο κόσμος και να μας ακολουθεί όταν εμείς άλλα κηρύττουμε και άλλα πράττομε; Λυπάμαι πολύ διά τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, με απογοήτευσε δια μίαν ακόμη φορά.
Ποία είναι η αποστολή μας στον κόσμο, μήπως να ετοιμάζομε δείπνα και τελετές διά να εορτάσομε τα δεκάχρονά μας στον Θρόνο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής ή να ομιλούμε και να κηρύττομε περί αγάπης και βοηθείας του πάσχοντος συνανθρώπου μας και εις την πράξη να μην κάνομε το παραμικρό. Μία ολόκληρη Αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν είναι σε θέση να βοηθήσει δύο δεκάχρονα παιδάκια.
Και οι προφάσεις ανόητες και άνευ ουσίας. Δεν έχουν, λέγει ο κατά τα άλλα άγιος αδελφός, αμερικανική υπηκοότητα.
Σε ποίον πουλάει τα παραμύθια αυτά; Είναι δυνατόν να θέλει να βοηθήσει και να μην βρει τον τρόπο ή κάποια λύση; Εάν δεν είναι σε θέση να βοηθήσει δύο ορφανά παιδάκια δέκα ετών, τότε κακώς παραμένει εις την θέση του.
Η ουσία είναι όμως μία: Δεν υπάρχει θέληση διότι έχομε ξεφύγει από την αποστολή μας. Από 100 δολάρια να ζητούσε από τους αρχιερείς της Αμερικής θα μάζευε 1,000 δολάρια το μήνα, και μη μου πείτε ότι δεν έχουν να δώσουν χρήματα γιατί θα γελάσει μαζί τους και το παρδαλό κατσίκι ...;»
Τα παιδιά μάλιστα έχουν και έναν θείο, τον κ. Ιωάννη Σπορίδη, αδελφό του πατέρα τους, ο οποίος δυστυχώς, είναι συνταξιούχος και ήδη προχωρημένης ηλικίας.
Ζει στη Φιλαδέλφεια, και ο ίδιος χτύπησε την πόρτα της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου και της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, με την παράκληση να μεταφερθούν στην Ακαδημία τα ορφανά παιδάκια. Ο ίδιος όπως είπε, θα συμβάλει όσο μπορεί και όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του.
Στις 21 Δεκεμβρίου 2009, έρχεται η τελική αρνητική απάντηση από τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο.
Ανάμεσα στα άλλα, ο Αρχιεπίσκοπος έγραψε: «Με πολλή λύπη επληροφορήθηκα περί της δεινής θέσεως στην οποία έχουν περιέλθει τα δύο ανίψιά σας, Κωστάκης και Δημήτρης.
Η περίπτωση των παιδιών είναι όντως δύσκολη και εύχομαι ολόθερμα να εξευρεθεί λύση η οποία θα τους προσφέρει ένα ασφαλές μέλλον», ενώ τον πληροφορεί πως «το αίτημά σας αυτό προσκρούει εκτός άλλων και στο ότι τα παιδιά δεν έχουν την αμερικανική υπηκοότητα και επομένως δεν μπορούν να διαμείνουν μόνιμα στις ΗΠΑ».
Ο Αρχιεπίσκοπος κλείνει την επιστολή του γράφοντας: «Εύχομαι σε σας και την οικογένειά σας πάσαν παρά Θεού ευλογία και δύναμη. Είθε ο Κύριος, του Οποίου την Γέννηση θα εορτάσουμε σε λίγες ημέρες, να σταθεί αρωγός και συμπαραστάτης έτσι ώστε να βοηθηθούν αποτελεσματικώς τα δύο αυτά παιδιά».
Η απάντηση δημοσιεύεται στον Εθνικό Κήρυκα και τότε έρχεται μία νέα επιτολή - απάντηση αυτή την φορά στον Αρχιεπίσκοπό Αμερικής με αποστολέα τον Μητροπολίτη Ικονίου.
Ο Μητροπολίτης Ικονίου Θεόληπτος, στην επιστολή του, είναι σκληρός απέναντι στον αρχιεπίσκοπο Αμερικής. Διαβάστε ένα απόσπασμα από την επιστολή.
Επιστολή Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτου
«Μετά πολλής λύπης ανέγνωσα εις το φύλλο της εγκρίτου εφημερίδος σας «Εθνικός Κήρυξ» το άρθρο «Αρνούνται να πάρουν δύο ορφανά στην Ακαδημία» της 8ης Ιανουαρίου 2010. Ομολογώ ότι διαβάζοντας το κείμενο του κ. Θεοδώρου Καλμούκου, έφριξα, λυπήθηκα και ντράπηκα που είμαι αρχιερεύς της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Και ερωτώ:
Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ο οποίος έλαβε το γράμμα διά βοήθεια είχε την συνείδησή του ήσυχη τις εορτές της Θείας Επιφανείας και του Νέου Έτους; Μπόρεσε να εορτάσει ως αρχιερεύς τις Άγιες αυτές ημέρες άνευ συνειδησιακού προβλήματος; Πώς μπόρεσε να δώσει την απάντηση που έστειλε εις τον θείο των δύο αυτών παιδιών και μάλιστα κοροϊδεύοντας και στέλνοντας ευχάς διά εξεύρεσιν λύσεως.
Αλήθεια πού βαδίζουμε; Πού οδηγείται αυτή η ταλαίπωρος Ορθόδοξος Εκκλησία; Πού την οδηγούν οι ασυνείδητοι ποιμένες της; Πώς θέλουμε να μας πιστεύει ο κόσμος και να μας ακολουθεί όταν εμείς άλλα κηρύττουμε και άλλα πράττομε; Λυπάμαι πολύ διά τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, με απογοήτευσε δια μίαν ακόμη φορά.
Ποία είναι η αποστολή μας στον κόσμο, μήπως να ετοιμάζομε δείπνα και τελετές διά να εορτάσομε τα δεκάχρονά μας στον Θρόνο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής ή να ομιλούμε και να κηρύττομε περί αγάπης και βοηθείας του πάσχοντος συνανθρώπου μας και εις την πράξη να μην κάνομε το παραμικρό. Μία ολόκληρη Αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν είναι σε θέση να βοηθήσει δύο δεκάχρονα παιδάκια.
Και οι προφάσεις ανόητες και άνευ ουσίας. Δεν έχουν, λέγει ο κατά τα άλλα άγιος αδελφός, αμερικανική υπηκοότητα.
Σε ποίον πουλάει τα παραμύθια αυτά; Είναι δυνατόν να θέλει να βοηθήσει και να μην βρει τον τρόπο ή κάποια λύση; Εάν δεν είναι σε θέση να βοηθήσει δύο ορφανά παιδάκια δέκα ετών, τότε κακώς παραμένει εις την θέση του.
Η ουσία είναι όμως μία: Δεν υπάρχει θέληση διότι έχομε ξεφύγει από την αποστολή μας. Από 100 δολάρια να ζητούσε από τους αρχιερείς της Αμερικής θα μάζευε 1,000 δολάρια το μήνα, και μη μου πείτε ότι δεν έχουν να δώσουν χρήματα γιατί θα γελάσει μαζί τους και το παρδαλό κατσίκι ...;»
Πηγή: Romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου